دمانس به گروهی از ناتوانی ها گفته می شود که ممکن است با اختلال حافظه و یک یا تعداد بیشتری کمبود شناختی دیگر مشخص می شود. بیماری آلزایمر رایج ترین (70%) نوع دمانس است والزایمر اسپورادیک که اغلب بعد از سنین 65 سالگی اتفاف میافتد،معمول ترین نوع الزایمر می باشد در حالیکه اختلال شناختی خفیف به عنوان حالت پیش-دمانس ونوع امنستیک ان، پیش اگهی الزایمر اطلاق می شود با در نظر داشتن چشم انداز ابداع درمان های برطرف کننده بیماری ، تشخیص زودهنگام و افتراق Amnestic MCI از Sporadic AD و مانیتورینگ دقیق نحوه پیشرفت آن، و ارزیابی ریسک تبدیل به آلزایمر از اهداف مهم پژوهش های محققان در این بیماری می باشد.
نشان داده شده است که درمان های برطرف کننده بیماری آلزایمر پیش از اینکه زوال سلول های عصبی و ناتوانی کلینیکی رخ دهد، به طور چشمگیری میتوانند مؤثر باشند که اهمیت تصویربرداری را در این زمینه آشکار می کند. معیارهای استخراج شده از تصاویرساختاری حجمی MRI شامل سنجش آتروفی در لوب تمپورال میانی، لوب پریتال خلفی(گایروس سیتگولیت) ، کورتکس پری فرونتال و فراتر از آن، قابلیت تشخیصی را میتواند بسیار افزایش دهد که قابلیت آن برای تشخیص افتراقی، با استانداردسازی نحوه تصویربرداری و روش های آنالیز، پیاده-سازی روش های بهینه برای بخش بندی اتوماتیک برای ارزیابی حجم هیپوکامپ (وغیره) به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
روشهای تصویربرداری پیشرفته MRI از جمله تصویربرداری پرفیوژن مغزی و تصویربرداری تانسور انتشاری (برای بررسی میزان اتصال ساختاری ) میتوانند ابزاری باارزش برای انتخاب کاندیداهایی از بین بیماران برای آزمایشهای بالینی و نیز به عنوان نشانگرهای پیش بینی کننده پیشرفت الزایمر در گروه بیمارانAmnestic MCI با ریسک بالا فراهم کنند. ترکیب بیومارکرهای استخراج شده از این تصاویر میتواند انتخاب بیماران برای درمان های اختصاصی MCI Amnesticیا Sporadic AD را آسانتر نماید. به علاوه، تعداد قابل توجهی از داروها پیش از هرگونه نشانه بالینی، تاثیر خود را در تصاویر گرفته شده از افراد دریافت کننده دارو نشان میدهند.
بدین علت، هدف این طرح مطالعه ای پایه ای برای یافتن اندیکاتورهای بهینه، حساس و اختصاصی برپایه تصویر برای افتراق بیماران Amnestic MCI از AD Sporadicبا استفاده از ترکیب مودالیته های مختلف MRI می باشد.